ارزیابی روانگرایی بستر دریا در اثر گذر موج

یکی از مسائل مهم در طراحی سازه هایساحلی و فرا ساحلی ، روانگرایی بستر دریا در اثر گذر موج می باشد . این پدیده سبب شناور شدن خطوط لوله ، افت مقاومت مهارها ، کاهش مقاومت جانبی شمعها ، نشست قطعات بتنی محافظ موجشکنها و آبشستگی موضعی بستر دریا می شود . به غیر از مساله پایداری سازه ها ، از نظر مهندسی سواحل مساله پایداری بستر دریا از اهمیت زیادی برخوردار است . مکانیزم روانگرایی ناشی از موج ، بسته به نحوه افزایش فشار اب منفذی به دو گروه طبقه بندی می شود . یک گروه ، شبیه روانگرایی ناشی از زلزله ، در اثر تنش های برشی دورهای ایجاد می گردد . این تنش ها موجب افزایش تدریجی فشار آب منفذی اضافی در بستر دریا و در نتیجه روانگرایی بستر می شود . به این نوع مکانیزم ، روانگرایی پسماند گفته می شود . نوع دیگر روانگرایی ناشی از موج که به طور گذر 21 اتفاق می افتد و همراه با تراکم نهشته نیز می باشد ، در اثر گوناگونی مکانی 3 فشار منفذی در بستر دریا به وجود می آید . در این حالت انتشار فشار آب در این مقاله ، روانگرایی پسماند بررسی شده است . برای این منظور مقدار تنش ها و فشار منفذی با استفاده از یک روش همبسته در بستر دریا با عمق محدود محاسبه شده و با استفاده از یک مدل ساده برای تولید فشار منفذی ، مقادیر آن تخمین زده شده است . با استفاده از نسبت فشار منفذی می توان امکان وقوع روانگرایی پسماند در بستر دریا را بررسی کرد . همچنین نتایج این روش با دیگر روش های موجود مقایسه شده است .